Informator uniwersytecki
numer 012
marzec 2022
★
3
MINIATURA 5 - dr n. farm. inż. Sylwia Andrzejczuk
„Rozpowszechnienie genów oporności na antybiotyki beta-laktamowe, tetracykliny i chinolony wśród szczepów Haemophilus spp. izolowanych z mikrobioty oddechowej pacjentów z nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych”
Dr n. farm. inż. Sylwia Andrzejczuk z Katedry i Zakładu Mikrobiologii Farmaceutycznej otrzymała dofinansowanie działania naukowego Miniatura 5 pt.: „Rozpowszechnienie genów oporności na antybiotyki beta-laktamowe, tetracykliny i chinolony wśród szczepów Haemophilus spp. izolowanych z mikrobioty oddechowej pacjentów z nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych”
Dr n. farm. inż. Sylwia Andrzejczuk z Katedry i Zakładu Mikrobiologii Farmaceutycznej otrzymała dofinansowanie działania naukowego Miniatura 5 pt.: „Rozpowszechnienie genów oporności na antybiotyki beta-laktamowe, tetracykliny i chinolony wśród szczepów Haemophilus spp. izolowanych z mikrobioty oddechowej pacjentów z nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych”
Bakterie z rodzaju Haemophilus są ważnym składnikiem mikrobioty błon śluzowych górnych dróg oddechowych (GDO) człowieka. W sprzyjających warunkach niektóre gatunki (H. influenzae, H. parainfluenzae) mogą być czynnikami etiologicznymi różnych infekcji inwazyjnych, przewlekłych lub nawracających zgłaszanych najczęściej w wieku dziecięcym lub przez osoby z zaburzeniami odporności. Problemy dzieci są często powiązane z nawracającymi i przewlekłymi infekcjami gruczołowo-migdałkowymi, które mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Rosnąca lekooporność drobnoustrojów jest obecnie zjawiskiem globalnym, obserwowanym także wśród bakterii hemofilnych. O znaczeniu tego zagadnienia świadczyć może wzrastająca liczba doniesień dotyczących bakterii oportunistycznych, u których wykazywano obecność genów lub mechanizmów oporności, identyfikowanych dotąd jedynie u innych przedstawicieli bakterii Gram-ujemnych. Pojawiają się także komunikaty o wielolekoopornych (MDR) i o rozszerzonej oporności (XDR) szczepach H. influenzae. W tym kontekście od 2013 roku ukazało się tylko kilka publikacji na temat H. parainfluenzae. Wśród opisywanych H. influenzae i H. parainfluenzae wyróżnić można m.in. izolaty oporne na beta-laktamy z obecnymi substytucjami aminokwasowymi białek wiążących penicyliny PBP3A/B oraz producentów beta-laktamaz ESBL o rozszerzonym spektrum działania.

Autor: dr n. farm. inż. Sylwia Andrzejczuk
© 2022 Centrum Symulacji Medycznej UM w Lublinie