Informator uniwersytecki

"Solidarni z Ukrainą" podsumowanie projektu NAWA

24 lutego 2022 roku zmieniła się sytuacja geopolityczna Europy. Wybuch wojny na Ukrainie spowodował napływ imigrantów wojennych, a Lublin – z racji bliskiego położenia przy granicy z Ukrainą – stał się pierwszym, a czasem także ostatnim „przystankiem” na drodze ucieczki przed wojną.

Studenci Uniwersytetu Medycznego w Lublinie i cała jego społeczność aktywnie zaangażowali się zarówno w doraźną, jak i długofalową pomoc dla osób przybywających z terenów objętych działaniami wojennymi. Otoczyli wszystkich opieką i wsparciem, i zaangażowali się w pomoc przybyłym studentom, organizując zbiórki darów i miejsca pobytu w ramach akcji "My z Wami". Dziś prawie po roku od wybuchu wojny zdecydowaliśmy o napisaniu krótkiego podsumowania, w którym możemy stwierdzić, że jesteśmy dumni z naszych studentów, z działań, w które się zaangażowali. Pozwala nam to śmiało sądzić, że empatia i wrażliwość, którymi się wykazali, ukształtuje ich jako wspaniałych, czułych na los pacjenta lekarzy.
Uniwersytet Medyczny w Lublinie przystąpił także do realizowanego w oparciu o zlecenie Ministra Edukacji i Nauki oraz Ministra Zdrowia programu "Solidarni z Ukrainą". Celem tego programu jest umożliwienie studentom i doktorantom, którzy są obywatelami Ukrainy i przybyli do Polski po 24 lutego 2022 r. kontynuowania studiów, prowadzenia prac nad rozprawą doktorską lub odbycia innych dowolnych form kształcenia w polskich uczelniach i instytutach <<szczegóły>>. Oddaliśmy głos uczestnikom projektu "Solidarni z Ukrainą".  Zapraszamy, przeczytajcie, co mają do powiedzenia!

"Już od pierwszych dni pracy po powołaniu Centrum Edukacji Medycznej temat społecznej odpowiedzialności uczelni był dla nas niebywale istotny. Jako przedstawiciel władz Uniwersytetu Medycznego w Lublinie jako jedyną słuszną drogę wskazuję zaangażowanie w działalność społeczną i charytatywną.

2 czerwca 2022 roku Uniwersytet Medyczny w Lublinie przystąpił do Deklaracji Społecznej Odpowiedzialności Uczelni. Dokument jakże istotny w obszarze zrównoważonego rozwoju. Podpisanie Deklaracji wpisuje się w społeczną odpowiedzialność uczelni realizowaną przez Centrum Edukacji Medycznej. Głównymi celami działania w tym zakresie są pomoc osobom potrzebującym i edukacyjnie wykluczonym, zmniejszenie zachorowalności na choroby cywilizacyjne oraz uwrażliwienie przyszłych i obecnych studentów oraz pracowników na potrzeby polityki społecznej, szerzenie wartości, takich jak bezinteresowna pomoc, empatia, równość, szacunek. Udział w programie był naturalną konsekwencją realizacji założeń SOU".
prof. dr hab. Kamil Torres, Prorektor ds. Kształcenia i Dydaktyki

Andrii Molodets, student I roku, kierunek lekarski

1. Dlaczego zdecydował się Pan na udział w projekcie?
Studiowałem w Kijowie w Ukrainie w roku 2021/2022 i zostałem zmuszony do przekroczenia polskiej granicy 27 lutego 2022 r. z powodu działań wojennych w Ukrainie. Podczas pobytu w Polsce szukałem możliwości kontynuowania studiów na uniwersytecie, ponieważ zdobycie wykształcenia jest dla mnie bardzo istotnym etapem. Głównym problemem, z jakim się zetknąłem, był brak znajomości języka polskiego. Wiosną 2022 roku skontaktowałem się za numerami telefonów i adresami pocztowymi, które były wymienione na stronie gov.pl. Więc otrzymałem informację, że Ministerstwo Zdrowia oferuje program dla Ukraińców, którzy chcą studiować na uniwersytecie w Polsce, ale potrzebują szkolenia.

2. Proszę opowiedzieć o samym projekcie, o uczestnictwie, zajęciach, kolegach?
Projekt składał się z obszernego programu przygotowawczego. W naszym harmonogramie była intensywna nauka języka polskiego, przedmioty przygotowujące do studiowania medycyny, a także aktywne studiowanie słownictwa zawodowego. Po raz pierwszy uczestniczyłem w zajęciach z pierwszej pomocy w Centrum Symulacji Medycznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Zarówno dla mnie, jak i dla moich kolegów kurs przygotowawczy stanowił podstawę do studiowania w języku polskim, rozumienia materiału i przygotowania do rozpoczęcia studiów na uczelni. Wszystkie wykłady i ćwiczenia były przydatne, skuteczne, informacyjne i potrzebne. Jestem pewien, że taki kurs przygotowawczy dał podstawową znajomość języka, bez której studia uniwersyteckie nie byłyby możliwe. Zbudowaliśmy doskonałe relacje z kolegami i naszymi nauczycielami. Taki kurs dał mi możliwość lepszego zrozumienia struktury studiów w Polsce, możliwość zwrócenia się do pani Magdaleny Staśkiewicz, zastępcy dyrektora Centrum Edukacji Medycznej, która pomaga nam od pierwszego dnia do chwili obecnej w każdej trudnej sytuacji.

3. Jakie realne korzyści przyniósł Panu udział w projekcie?
Znajomość języka polskiego, którą zdobyłam dzięki projektowi, pomaga mi dzisiaj. Zajęcia przygotowały mnie do rozpoczęcia roku. Kiedy rozpocząłem studia, poczułem się pewniej, rozumiałem materiał, który czytałem, a także wykłady. Dzięki projektowi otrzymałem niezbędną terminologię medyczną, która jest niezbędna do dziś. Wiedzę niezbędną do przygotowania się do studiów na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie zdobyłem również poprzez zapoznanie się ze strukturą, zasadami i możliwościami. Program dał mi możliwość przystosowania się do nowych warunków i poznania kultury Polski oraz nawiązania nowych znajomości.

4. Jak czuje się Pan tutaj, studiując na UMLub?
Czuję radość i wdzięczność za daną mi szansę studiowania na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie. Dla mnie jest to ważna okazja, aby nadal budować swoją przyszłość i uczyć się zawodu, który jest moim marzeniem. Niestety, do tej pory napotykam barierę językową. Rozumiem, że informacje, które otrzymuję na uniwersytecie, nie są przyswajane tak łatwo i szybko, jak to miało miejsce w języku ukraińskim. Inwestuję absolutnie cały swój czas w studia, poświęcając sport, który bardzo lubię. To dlatego, że moim priorytetem jest efektywna nauka, pomyślne zdawanie egzaminów i bycie na wysokim poziomie, który jest niezbędny, aby nadal być studentem tak wspaniałego Uniwersytetu Medycznego. W tej chwili czasami spotykam się ze stresem, strachem i niepokojem. Jestem wdzięczny studentom i kolegom za wszelką pomoc, zrozumienie i wsparcie, które otrzymuję na uczelni. Wciąż dostosowuję się do procesu uczenia się, ponieważ różni się on od środowiska uczenia się w Ukrainie. Jestem szczęśliwy, że studiuję na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie.

Veronika Kobylianska, studentka I roku, kierunek lekarski

1. Dlaczego zdecydowała się Pani na udział w projekcie?
Kiedy zostałam uchodźcą, obawiałam się że nie będę mogła kontynuować swojej edukacji, przecież rozumiałam, że do mojego miasta jeszcze jakiś czas nie da się wrócić bezpiecznie. Kiedy moja przyjaciółka powiedziała mi o programie dla ukraińskich studentów medycyny, zadzwoniłam do UmLub, żeby dowiedzieć się więcej. Po rozmowie telefonicznej z kierownikiem programu otrzymałam wszystkie potrzebne dla podjęcia decyzji informacje - uczelnia, naprawdę, stworzyła dla nas wspaniałe warunki dla adaptacji w nowym kraju i kontynuacji nauki. 

2. Proszę opowiedzieć o samym projekcie, o uczestnictwie, zajęciach, kolegach?
Podczas pięciu miesięcy projektu mieliśmy zajęcia z języka polskiego i języka polskiego w medycynie. Na zajęciach poznaliśmy profesorów uczelni, ludzi naprawdę bardzo lubiących swoją pracę. Oni w tak krótkim terminie potrafili od podstaw nauczyć nas języka polskiego na poziom pozwalający nam na kontynuowanie studiów medycznych. Oni wspierali nas i motywowali do podjęcia wyzwania którym jest uczenie się w nowym dla nas języku. 

3. Jakie realne korzyści przyniósł Pani udział w projekcie?
Projekt pozwolił mnie na lepszą integrację w społeczeństwo w nowym dla mnie kraju, kontynuację studiów pod spokojnym niebem. Wiosną nawet nie mogłam o tym marzyć. Dużo pracowałam, żeby zostać studentką kierunku lekarskiego w Kijowie i przez wojnę obawiałam się, że stracę możliwość zostania lekarzem i pomagania ludziom. Dzięki kursowi i profesorom uczelni mogę realizować swoje powołanie i nie obawiać się za swoje życie. I wszystko to otrzymaliśmy w bardzo krótkim czasie - za 5 miesięcy, moim zdaniem to jest wspaniałe! Jestem bardzo wdzięczna uniwersytetowi za pomoc okazaną nam w trudne dla nas czasy

4. Jak czuje się Pani tutaj, studiując na UMLub?
Bardzo mi się podoba tu się uczyć. Podoba mi się to, że uczelnia udziela dużo uwagi nauce praktycznej. W UmLub pracują znakomite nauczyciele, którzy są czynnymi zawodowo lekarzami i przekazują wiedzę teoretyczna, zarówno jak i praktyczna. Jestem pod wrażeniem od CSM – to jest naprawdę bardzo świetna podstawa dla nabycia niezbędnych umiejętności klinicznych. Również mam świetnych kolegów - spotkałam tu dużo aktywnych i dążących do celu ludzi. Dziękuję bardzo Zespołowi Uniwersytetu i szczególnie Zespołowi który zajmował się naszym kursem za okazane wsparcie i troskę o naszą przyszłość!

O krótką wypowiedź poprosiliśmy także przedstawiciela studentów UMLub, pana Dawida Staniaka, członka zarządu Samorządu Studentów, który zaangażował się w pomoc w aklimatyzacji studentom, biorącym udział w projekcie "Solidarni z Ukrainą".

Jako staroście III roku kierunku lekarskiego przypadła mi przyjemność współpracy z naszymi koleżankami i kolegami zza granicy. Sama moja rola była znikoma, służyłem pomocą w znalezieniu odpowiednich materiałów na zajęcia, pomagałem w kontakcie z odpowiednimi grupami, czy po prostu dawałem wskazówki, jak studiować, by żyło się lepiej. Na samym początku naszym wschodnim braciom trudno było się u nas zaaklimatyzować, nowe miasto, nowi ludzie, inna nauka. Te wszystkie rzeczy bardzo ich przytłaczały, jednak z czasem, dzięki wielkiej życzliwości i pomocy naszych studentów, Lublin stał się ich drugim domem. Dzięki ciągle podejmowanej współpracy ze studentami ukraińskimi, mogliśmy zobaczyć i poznać ich kulturę bliżej podczas tegorocznego International Culture Night, podczas którego zaprezentowali oni swój narodowy taniec oraz śpiew.


Przygotowała: Justyna Jóźkiewicz