Informator uniwersytecki
Więcej obiektywnych egzaminów: mini-OSCE
Za nami ostatnie pozytywnie zaliczone egzaminy OSCE. W nadchodzących latach, na naszym uniwersytecie planowane jest wdrożenie także egzaminów mini-OSCE. O to jak będzie wyglądał nowy egzamin zapytaliśmy dr hab. n. med. Wojciecha Myślińskiego z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych.
„Egzamin mini-OSCE (mini Objective Structured Clinical Examination), czyli Obiektywny Ustrukturyzowany Egzamin Kliniczny jest narzędziem służącym do oceny umiejętności studenta do odbywania zajęć w warunkach klinicznych. W odróżnieniu od egzaminu OSCE, kończącego nauczanie kliniczne, egzamin mini-OSCE jest egzaminem "wprowadzającym" do nauczania klinicznego, którego celem jest weryfikacja umiejętności zdobytych na zajęciach z propedeutyki pediatrii i chorób wewnętrznych, PAM oraz diagnostyki laboratoryjnej.
Dlatego też planowana ewaluacja efektów nauczenia ma obejmować weryfikację praktycznych umiejętności komunikowania się z pacjentem, zbierania wywiadu i podstaw badania fizykalnego, co pozwoli na ocenę stopnia przygotowania studenta do zajęć klinicznych. Oprócz powyższych składowych egzamin mini-OSCE będzie także zawierał elementy podstaw diagnostyki radiologicznej i elektrokardiograficznej, oczywiście w stopniu adekwatnym do etapu szkolenia. Stworzony zostanie zestaw zagadnień radiologicznych i elektrokardiograficznych, które zostaną przekazane w trakcie zajęć przez prowadzących i tylko te, powtarzam, podstawowe zagadnienia będą egzekwowane w trakcie egzaminu. Proces kształcenia oparty będzie o scenariusze i drzewka decyzyjne, co zapewni unifikację kształcenia i jednolity standard nauczania. Podczas egzaminu planowane jest wykorzystanie standaryzowanych pacjentów.
Egzaminy mini-OSCE są powszechnie wykorzystywane w świecie jako narzędzie weryfikacji umiejętności praktycznych studentów. Musimy zdawać sobie sprawę z wagi kształcenia klinicznego, zwłaszcza w kontekście zagadnień egzekwowanych na lekarskich egzaminach końcowych. Ideą mini-OSCE jest więc zmobilizowanie studentów do zdobycia podstaw wiedzy klinicznej tak, aby posiadane umiejętności badania podmiotowego i przedmiotowego oraz analizy badań laboratoryjnych umożliwiały i ułatwiały poruszanie się w zakresie medycyny stricte klinicznej. Chcielibyśmy, aby zachowane były właściwe proporcje między nauczaniem przedklinicznym i klinicznym. Umiejętność nawiązywania relacji z pacjentem, rzetelnego zbierania wywiadu i dokładnego badania fizykalnego stanowią gwarancję zdobywania wiedzy, która pozwoli zdać nie tylko egzaminy końcowe, egzaminy LEK lub LDEK ale przede wszystkim pozwoli na zdanie najważniejszego egzaminu, weryfikującego kształcenie, jakim jest codzienna, trudna i odpowiedzialna praca w zawodzie lekarza.”
opracowała: Aleksandra Klimek
