Informator uniwersytecki

Pani Natalio, czy może Pani wytłumaczyć naszym Czytelnikom, czym tak naprawdę jest program Erasmus+?
Erasmus+ to program Unii Europejskiej wspierający kształcenie, szkolenie, młodzież i sport w Europie. Umożliwia on studentom oraz pracownikom udział w wymianie akademickiej dofinansowanej przez Unię Europejską.

Studenci  mogą zrealizować część kształcenia wynikającego z programu studiów w uczelni partnerskiej podczas wymiany akademickiej trwającej minimum 90 dni, jednak najczęstszą praktyką jest odbywanie wyjazdów semestralnych. Zgodnie z zasadami Programu, efekty nauczania takiego kształcenia zostają automatycznie uznane w uczelni macierzystej. Ponadto studenci mogą odbywać praktyki i staże zagraniczne. Co ciekawe praktyki i staże nie muszą odbywać się w jednostkach dydaktycznych. Przykładowo student farmacji może odbywać praktyki w fabryce leków, czy w aptece. Kolejną ciekawostką jest to, że nie muszą być to praktyki wynikające z programu kształcenia. Student może samodzielnie uzyskać z wybranej instytucji mieszczącej się w kraju programu list intencyjny potwierdzający możliwość realizacji mobilności by skorzystać z naszego programu. Z oferty  programu Erasmus+ mogą także skorzystać osoby o statusie absolwenta, pod warunkiem zgłoszenia się do niego podczas ostatniego roku studiów.
Możemy dzięki temu poznać inne uczelnie zagraniczne, mamy możliwość rozwijania umiejętności językowych, zaznajamiania się z kulturą i obcowania w międzynarodowym środowisku.

Erasmus+ skierowany jest również do nauczycieli akademickich, pracowników badawczo-technicznych oraz administracyjnych Uczelni, którzy mogą skorzystać z wymiany akademickiej w ramach wyjazdów studyjnych (od 2 do 5 dni roboczych w instytucji przyjmującej). Wyjazd, którego celem jest prowadzenie dydaktyki wymaga realizacji przez nauczyciela akademickiego min. 8 godzin zajęć w uzgodnionej z uczelnią partnerską formie (wykłady, ćwiczenia, webinaria itp.).

Wyjazdy o charakterze szkoleniowym mogą być realizowane przez pracowników do dowolnej instytucji mieszczącej się w kraju programu. Tutaj procedura jest podobna jak w przypadku praktyk studenckich – pracownik może samodzielnie porozumieć się z instytucją zagraniczną, ustalić warunki pobytu i uzyskać potwierdzenie możliwości jego realizacji w liście intencyjnym.

Nauczyciele i pracownicy administracyjni mają oddzielną pulę miejsc do wykorzystania, tak aby zapewnić sprawiedliwą i równomierną dystrybucję dla wszystkich zainteresowanych.