Informator uniwersytecki
numer 017
Listopad 2022
★
10
Wyjeżdżaj z ERASMUS+
Wdrażamy nowy cykl artykułów, które mają na celu zainteresowanie Was programem wymiany akademickiej. Będziemy w nim przedstawiać relacje osób, które skorzystały z tego programu. Gorąco polecamy Waszej uwadze relację naszej studentki, która z programem ERASMUS+ wyjechała do Włoch, Zuzanny Grzegorzewskiej, studentki kierunku lekarsko-dentystycznego, V rok.
Co wpłynęło na decyzję o skorzystaniu z programu Erasmus?
Przede wszystkim ciekawość. Chciałam wyjść ze swojej strefy komfortu i zobaczyć, jak sobie poradzę, mieszkając w obcym kraju. Dodatkowo możliwość połączenia praktyk z wakacjami we Włoszech wydawała mi się wspaniałym pomysłem. Poza tym zależało mi na treningu językowym, a przebywanie w kraju, gdzie słyszy się go w każdym aspekcie życia jest najlepszym sposobem na naukę.
Kiedy był wyjazd i dokąd? Jak długo trwał?
Wyjechałam do Triestu, we Włoszech, tuż po ukończonej sesji egzaminacyjnej, w połowie lipca i zostałam do końca września.
Czy rekrutacja była trudna? Jakie warunki musiała pani spełnić, żeby wyjechać?
Rekrutacja nie była skomplikowana, głównym kryterium była średnia ze studiów, a także znajomość językowa, im wyższy poziom języka obcego, tym więcej punktów można było zdobyć. Dodatkowo liczyła się działalność w organizacjach studenckich. Warunkiem, aby wyjechać na praktyki, było również zdanie wszystkich egzaminów w sesji letniej w pierwszym terminie.
Zanim wzięłam udział w rekrutacji, słyszałam, że wyjazd w ramach programu Erasmus wiąże się z koniecznością skompletowania dużej liczby dokumentów, także byłam na to przygotowana.
Jeśli chodzi o formalności w Polsce, to wszystko poszło sprawnie, w razie wątpliwości zawsze otrzymywałam wsparcie ze strony pracowników Biura Erasmus oraz koordynatorki wydziałowej. Zaskoczyła mnie natomiast liczba dokumentów wymaganych przez instytucję przyjmującą, jak również fakt, że wszystkie formularze należało wypełnić po włosku, co stanowiło dla mnie wyzwanie.
Jaka jest różnica między studiowaniem w Polsce a studiowaniem za granicą, na podstawie pani doświadczeń z wyjazdu?
Według mnie studiowanie ze granicą jest mniej formalne niż w Polsce, co nie oznacza oczywiście braku dyscypliny i organizacji. Duże znaczenie ma kultura, zapewne Włochów – w szpitalu dawało się odczuć większy spokój, opanowanie i brak pośpiechu, co sprzyjało bezstresowej pracy i nauce. Ponadto – w moim odczuciu – we Włoszech większy nacisk stawia się na praktykę niż teorię.
Jakie miała pani oczekiwania przed wyjazdem?
Szczerze mówiąc to nie miałam żadnych oczekiwań, miałam nadzieję, że faktycznie uda mi się udoskonalić umiejętności językowe. Wyjechałam tam z otwartą głową, gotowa na wszystko, co może mnie spotkać. Wydaje mi się, że dzięki temu nie rozczarowałam się na żadnej płaszczyźnie.
Jak ocenia pani sam wyjazd, pod względem naukowym, ale także prywatnie. Co się podobało, a co nie.
Była to jedna z najpiękniejszych przygód, jakich doświadczyłam w okresie studiów, zarówno pod względem naukowym, jak i towarzyskim. Spotkanie z wielokulturowością sprawiło, że zyskałam jeszcze większą tolerancję, ale także wiedzę na temat innych nacji. Na praktykach spotkałam się z ogromną otwartością i ciepłym przyjęciem ze strony studentów i lekarzy, którzy zapewnili mi naukę poprzez intensywną praktykę. Czas wolny z kolei pozwolił mi na wiele podróży, zgłębianie włoskiej kultury oraz smakowanie regionalnych specjałów.
Jak wyjazd wpisuje się w studia, czego się pani nauczyła?
Na pewno nauczyłam się współpracy, cierpliwości i zaradności. Oprócz tego, poszerzyłam swoją wiedzę i umiejętności praktyczne z zakresu stomatologii zachowawczej i chirurgii stomatologicznej.
Przygotowała: Justyna Jóźkiewicz
fot. Zuzanna Grzegorzewska
fot. Zuzanna Grzegorzewska
Redakcja zajmuje się opracowaniem dostarczonych materiałów do artykułów i nie odpowiada za ich wartość merytoryczną. Za wartość merytoryczną odpowiadają ich twórcy.
© 2022 Centrum Symulacji Medycznej UM w Lublinie