Informator uniwersytecki

Wybitni studenci – Piotr Pawłowski

W cyklu „Wybitni studenci” przedstawiamy sylwetki studentów, którzy angażują się w życie Uczelni, a także ciężko pracują i mogą pochwalić się osiągnięciami. W tym miesiącu przedstawiamy Piotra Pawłowskiego – studenta V roku kierunku lekarskiego, absolwenta kierunku pielęgniarstwo I st.

Proszę przedstawić swoje dotychczasowe osiągnięcia
Swoją działalność naukową rozpocząłem od pierwszego roku studiów i trwa ona nieprzerwanie do dziś. Miałem zaszczyt pracować w wielu zespołach, realizując różnorodne inicjatywy zarówno wewnątrzuczelniane, jak i zewnątrzuczelniane. Realizowałem granty w ramach Konkursu MEiN „Najlepsi z Najlepszych 4.0”. Uczestniczyłem w formie aktywnej w blisko 60 konferencjach krajowych i zagranicznych. Jestem autorem ponad 70 manuskryptów opublikowanych w czasopismach naukowych, również tych ze wskaźnikiem IF. Studia na kierunku pielęgniarstwo ukończyłem z oceną celującą. Każde osiągnięcie to dla mnie efekt pracy zespołowej, synergii wiedzy, umiejętności i doświadczenia studentów i pracowników naszej Alma Mater.

Proszę opowiedzieć o dotychczasowej drodze naukowej, w co się Pan angażował lub angażuje (koła naukowe, fundacje itp.)
Moja droga naukowa rozpoczęła się w SKN przy Katedrze Rozwoju Pielęgniarstwa, w którym w dalszym ciągu aktywnie działam, pod opieką dr n. o zdr. Anety Kościołek. Obecnie pełnię funkcję przewodniczącego SKN przy Zakładzie Psychologii Katedry Psychospołecznych Aspektów Medycyny, w którym realizuję liczne projekty badawcze wraz z zespołem jednostki, na czele z dr hab. n. med. Marzeną Samardakiewicz i opiekunem koła dr n. o zdr. Joanną Milanowską. W tych dwóch organizacjach wzrastam, rozwijam kompetencje badawcze, promuję działalność naukową. 

W mojej działalności od zawsze priorytetem jest społeczna odpowiedzialność nauki, dlatego też działalność wolontariacka towarzyszy mi od początku studiów. Dominującą rolę na ścieżce mojego rozwoju miał Program Projektor, Fundacji Edukacyjnej Przedsiębiorczości i Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. Celem programu jest wyrównanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży z miejscowości do 20 tys. mieszkańców. Do dziś zrealizowałem ponad 2 tysiące godzin zajęć edukacyjnych, przechodząc pełną ścieżkę rozwojową od wolontariusza, przez lidera, trenera, ambasadora i obecnie doradcę programu. Dotarłem do około 4 tysięcy odbiorców. Z niektórymi uczestnikami moich projektów, często już studentami, mam kontakt do dziś, szczególnie z osobami zainteresowanymi naukami medycznymi. Angażuje się także w działania Fundacji DKMS, Fundacji Mali Bracia Ubogich, jestem alumnem Programu Liderzy Ochrony Zdrowia Fundacji im. Lesława A. Pagi, wolontariuszem Kliniki Hematologii, Onkologii i Transplantologii Dziecięcej USD w Lublinie. W tym roku współorganizowałem 30-lecie Polskiego Towarzystwa Psychoonkologicznego.

Wolontariat pozwolił mi na nawiązanie wielu przyjaźni – to bezcenne relacje, na które mogę liczyć w każdej dobrej i złej chwili. Działalność społeczna ukształtowała mnie, wykształciła cenne cechy charakteru: cierpliwość, wytrwałość, solidność, motywację oraz gotowość i pragnienia dalszej nauki i rozwoju. Kontakt z drugim człowiekiem uczy pokory, towarzyszenia drugiemu w zdrowiu i chorobie. To bezcenne wartości zarówno w życiu codziennym, jak i w pracy lekarza.

Jakie są Pana zainteresowania naukowe?
Obecnie moje zainteresowania naukowe skupiają się wokół psychologii zdrowia, szczególnie w kontekście chorób nowotworowych dzieci, adolescentów i osób dorosłych. W prowadzeniu wszelkich inicjatyw naukowych ważnym aspektem jest dla mnie interdyscyplinarność, interprofesjonalizm w procesie terapeutycznym. Jako reprezentant dwóch zawodów medycznych staram się wykazywać, iż tylko praca zespołowa w opiece nad pacjentem jest w stanie zapewnić choremu holistyczną opiekę, dostosowaną do jego potrzeb i problemów zdrowotnych. Interesuję się również hematoonkologią i medycyną wewnętrzną. 

W jakim kierunku chce się Pan rozwijać, pracować?
W badaniach, które prowadzę, w centrum znajduje się pacjent tak, aby uzyskane wyniki mogły pozytywnie wpływać na jakość życia, poszukiwanie rozwiązania problemów biopsychospołecznych. Nauka oparta na implikacjach praktycznych dla dobra drugiego człowieka – to nauka, którą chcę uprawiać. To drugi człowiek nadaje sens mojej działalności, a dobro i użyteczność społeczna są nadrzędnym celem. Mojej działalności przyświeca autorska maksyma:

Wszystko, czego się dotąd nauczyłem, zatraci sens, jeśli nie będzie czynione dla drugiego...

Proszę opowiedzieć o dotychczasowych sukcesach, nagrodach, wyróżnieniach, stypendiach itd.
Dzięki mojemu zaangażowaniu zostałem wyróżniony w programie stypendialnym „100 na 100” im. H. Konopackiej i I. Matuszewskiego pod honorowym patronatem Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego, Stypendium Ministra Zdrowia, Prezydenta Miasta Lublin, Marszałka Województwa Lubelskiego, Rektora dla Studentów Uniwersytetu Medycznego. W tym roku drugi raz z rzędu uplasowałem się na pierwszej pozycji listy rankingowej Stypendium z Funduszu Własnego dla Studentów. Jestem także laureatem Konkursu Orły Nauki. W 2023 roku byłem Finalistą Konkursu Studencki Nobel. W ramach działalności w środowisku pielęgniarskim Akademickie Koło Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego przyznało mi odznaczenie „Białe Serce”, jako symbol opiekuńczości, wiedzy i humanitaryzmu.

Jakie ma Pan plany na przyszłość?
Moje plany zawodowe, a w szczególności te dotyczące przyszłej specjalizacji dynamicznie się zmieniają. Rozpoczynając studia, myślałem o psychiatrii bądź anestezjologii i intensywnej terapii, obecnie o hematologii bądź medycynie wewnętrznej – eksplorowanie kolejnych obszarów wiedzy nakierowuje mnie na zawodową ścieżkę. Czas stażu podyplomowego może wiele zweryfikować.  Planuję w dalszym ciągu rozwijać rozpoczęte już inicjatywy i współprace naukowe, a z miesiąca na miesiąc jest ich coraz więcej – dla przykładu wraz z zespołem rozpoczęliśmy współpracę z Politechniką Lubelską. W swoich przyszłych planach zawodowych nie chciałbym zapomnieć o dydaktyce i kształtowaniu młodych adeptów sztuki medycznej. 

Jakie ma Pan zainteresowania poza medycyną?
W wolnych chwilach dużo podróżuję, poznając kulturę i system funkcjonowania społecznego w różnych rejonach Polski i świata. Uwielbiam góry i wspinaczkę. Mam za sobą wiele wypraw rowerowych w tym trasą wzdłuż polskiego wybrzeża Bałtyku (Velo Baltica), czy wzdłuż Dunajca (Velo Dunajec). Jako absolwent szkoły muzycznej muzyka jest mi bliska. Interesuję się także historią okresu II wojny światowej. Można mnie również spotkać na sali szkoleniowej w roli trenera. 

Przygotowała: Justyna Jóźkiewicz